Η δραματική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει και το νοσοκομείο Χανίων, με τις ελλείψεις γιατρών και άλλου υγειονομικού προσωπικού, περιγράφεται σε κοινή ανακοίνωση της Ένωσης Γιατρών Ε.Σ.Υ. νομού Χανίων και του Συλλόγου Εργαζομένων του Γενικού Νοσοκομείου Χανίων.
Δείτε επίσης:
“Τα μπαλώματα που (ξανά)επιχειρούνται με μετακινήσεις ιατρών από την πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας και από νοσοκομείο σε νοσοκομείο, οι επαναπροσλήψεις συνταξιοδοτημένων συναδέλφων (αλήθεια θα βάλουμε συναδέλφους 67 και χρονών να κάνουν επείγοντα;) είναι ημίμετρα τα οποία δεν απέδωσαν έως τώρα δεν καταλαβαίνουμε γιατί αναμένεται ότι θα τώρα θα το κάνουν και αποδεικνύουν αφενός την έλλειψη σχεδιασμού τόσα χρόνια και αφετέρου πιθανότατα θα εμβαθύνουν και θα επισπεύσουν την διάλυση του συνόλου του δημοσίου συστήματος υγείας”, σημειώνεται στην κοινή ανακοίνωση.
“Τα πρόσφατα γεγονότα παραίτησης των συναδέλφων της χειρουργικής είναι μόνο η συνέχεια ενός ντόμινο παραιτήσεων που έχει ξεκινήσει την τελευταία διετία. Αν δεν γίνει μια άμεση και γενναία (αριθμητικά και οικονομικά) κίνηση από την ηγεσία του υπουργείου υγείας, με μαζικές προσλήψεις και αύξηση μισθών, δεν θα υπάρξει ανάσχεση”.
Η ανακοίνωση:
Και αυτή η χρονιά με τη συνεχιζόμενη υποστελέχωση και η υποχρηματοδότηση του Εθνικού συστήματος υγείας έχει οδηγήσει νοσοκομεία όλης της χώρας και το νοσοκομείο μας σε αδιέξοδα
Θύματα αυτής της γενικότερης υποβάθμισης και απαξίωσης του εσύ είναι όχι μόνο οι εργαζόμενοι αλλά κυρίως οι ασθενείς. Τα κενά που υπάρχουν από τον εργαστηριακό τομέα, από βοηθητικό προσωπικό, τεχνολόγους, νοσηλευτές και γιατρούς στον εργαστηριακό και στον κλινικό τομέα είναι χιλιοειπωμένα και δυστυχώς έχουν παραμείνει απλά και μόνο χιλιοειπωμένα. Οι όποιες προσλήψεις ποτέ δεν κάλυψαν το σύνολο των αναγκών παρά μόνο προσωρινά βοήθησαν στο να σταθεί όρθιο το νοσοκομείο.
Πλέον η ιδιότητα του νοσοκομειακού γιατρού έχει γίνει τόσο ανελκυστική που ακόμα και οι προσπάθειες πρόσληψης συναδέλφων με ελαστικές σχέσεις εργασίας δεν μπορούν να καλύψουν τις κενές θέσεις.
Η βασική πύλη υποδοχής και εισόδου ασθενών του νοσοκομείου μας στα Τ.Ε.Π., που επί μεγάλο χρονικό διάστημα είναι επανδρωμένο με μόνο δύο άτομα, έχει ως αποτέλεσμα την ταλαιπωρία των ασθενών με μεγάλους χρόνους αναμονής και την επιβάρυνση στο μέγιστο βαθμό της λειτουργίας των δύο βασικών πυλώνων του νοσοκομείου του παθολογικού και του χειρουργικού.
Ένα νοσοκομείο όμως δεν είναι μόνο τα επείγοντα. Είναι και οι κλινικές, τα επείγοντα, τα ειδικά ιατρεία… Εάν δεν λυθεί το πρόβλημα των Τ.Ε.Π. δεν πρόκειται να ξεκινήσει να λύνεται και το πρόβλημα των κλινικών. θα συνεχίσουμε να ψάχνουμε απλά γιατρούς για να είναι καλυμμένο από κάποια ονόματα τα προγράμματα εφημερίων.
Αν δεν προσληφθούν νέοι νοσηλευτές, τεχνολόγοι, βοηθοί εργαστηρίων, θα συνεχίσουν οι υπάρχοντες να φθείρονται και να οδηγούνται σε αναζήτηση πιό ανθρώπινων συνθηκών εργασίας εκτός των νοσοκομείων.
Τα μπαλώματα που (ξανά)επιχειρούνται με μετακινήσεις ιατρών από την πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας και από νοσοκομείο σε νοσοκομείο, οι επαναπροσλήψεις συνταξιοδοτημένων συναδέλφων (αλήθεια θα βάλουμε συναδέλφους 67 και χρονών να κάνουν επείγοντα;) είναι ημίμετρα τα οποία δεν απέδωσαν έως τώρα δεν καταλαβαίνουμε γιατί αναμένεται ότι θα τώρα θα το κάνουν και αποδεικνύουν αφενός την έλλειψη σχεδιασμού τόσα χρόνια και αφετέρου πιθανότατα θα εμβαθύνουν και θα επισπεύσουν την διάλυση του συνόλου του δημοσίου συστήματος υγείας.
Τα πρόσφατα γεγονότα παραίτησης των συναδέλφων της χειρουργικής είναι μόνο η συνέχεια ενός ντόμινο παραιτήσεων που έχει ξεκινήσει την τελευταία διετία. Αν δεν γίνει μια άμεση και γενναία (αριθμητικά και οικονομικά) κίνηση από την ηγεσία του υπουργείου υγείας, με μαζικές προσλήψεις και αύξηση μισθών, δεν θα υπάρξει ανάσχεση.
